پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ در تاریخ ۲۷/۴/۶۷ از سوى جمهورى اسلامى ایران و قبل از برقرارى آتش بس در خطوط مقدم، دشمن بعثى یک بار دیگر شانس خود را براى رسیدن به اهدافى که او را در سال ۵۹ وادار به تجاوز به میهن اسلامى ما و به اصطلاح فتح ۳ روزه تهران کرده بود، آزمود و در نهایت شکستى مفتضحانه تر نصیب خود و ایادى وابسته به استکبار کرد. روز۳۱/۴/۶۷ هجوم سنگین بعثیون به جنوب کشور آغاز شد.
این حمله گسترده با یک نقشه از قبل طرح ریزى شده و به دو منظور انجام شد، ابتدا تصاحب بخش وسیعى از مناطق کشورمان و سپس سرگرم کردن نیروهاى رزمنده در جنوب و فراهم کردن امکان نفوذ خود فروختگان منافق از غرب بود. به طورى که همزمان با این تهاجم سنگین
« شب گذشته در حمله رزمندگان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به سکوهای «البکر و الامیه»، تعداد 10 نفر از نیروهای دشمن را به هلاکت رساندند و 10 نفر را به اسارت گرفتند. در این درگیری یک فروند از ناوچههای مدرن عراقی منهدم شد.»
این، بخشی از اطلاعیه شماره 320 ستاد مشترک ارتش بود که در روز هفتم آذرماه سال 1359 منتشر شد، این روز پایانی بود بر عملیات "مروارید" و آغازی بر محبوس شدن بازماندههای توان دریایی ارتش عراق.عملیات مروارید یکی از بزرگترین و مهمترین عملیاتهای دوران هشت سال جنگ تحمیلی به شمار میآید. این عملیات با محوریت ناوچه پیکان از سوی نیروی دریایی
منافقین رؤیاى رژه مهران تا تهران را به گور بردند:قصه منافقین یک قصه به سر رسیده است، کسانى که مدعى مبارزه با امپریالیسم جهانى بودند به مزدور آن ها تبدیل شدند و راهروهاى مجالس اروپایى به گدایى و دریوزگى مشغولند و تا عمر دارند هم از آن ها به عنوان مزدور بارخواهند کشید. این سرنوشت شوم سرنوشت عبرت آموزى است. مخصوصاً براى کسانى که هنوز هم آن نگاه احمقانه منافقین را دارند، حمایت امریکا هیچ کس را به هیچ جا نخواهد رساند، وسوسه شدن در برابر حمایت هاى امریکا همان سرنوشت منافقین را براى گروه ها و جریانات درپى خواهد داشت.براى تحلیل این عملیات و بررسى نقش منافقین به سراغ سردار حاج محمد کوثرى رییس اداره امنیت ستاد کل نیروهاى م
گروهک منافقین که در هسته اولیه خود در شهریور 1344 توسط محمد حنیف نژاد، سعید محسن و اصغر بدیع زادگان و با نام سازمان مجاهدین خلق تأسیس شد، بنیانگذارانی از میان جوانان مسلمان و برخی از اعضای نهضت آزادی داشت.
پس از قیام پانزده خرداد 1342 متأثر از تحولی که آن قیام در جامعه ایجاد کرده بود و با تصور ناموفق بودن قیام مردمی، مشی مسلحانه را بر روش سیاسی نهضت آزادی ترجیح دادند و سازمانی تحت نام «سازمان آزادیبخش ایران» و بعدها در سال 1350 به عنوان «سازمان مجاهدین خلق ایران» را پایه گذاری کردند.این سازمان اگرچه با بعضی از روحانیون در ارتباط بود، لیکن در دیدگاه هایش تبعیت از مرجعیت جایی نداشت و آموزشه
فرمانده هوانیروز کرمانشاه گفت: «منافقین بدانند تا روزی که اسلحه به دست گرفتهاند سرنوشتی جدا از دوستان خود در مرصاد نخواهند داشت.» سرهنگ خلبان حمید جعفری روحی در گفتوگو با ایسنا، به تشریح ابعاد مختلف عملیات غرورآفرین مرصاد پرداخت و با گرامیداشت سالروز این عملیات، گفت: «در سال 67 و در عملیات مرصاد شاهد تحقق این آیه وحی بودیم که خداوند در کمینگاه است و هیچ زمانی دشمنان را برای انجام اعمال پلیدشان آسوده نخواهد گذاشت.» این فرمانده نظامی اظهار داشت: «ماجراجویی و قدرتطلبی صدام بعد از پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل در اواخر تیرماه سال 67 یک بار دیگر و این
بعد از نفوذهای اولیه منافقین، سرانجام عملیات مرصاد در پنجم مرداد ماه 67 و با رمز مبارک «یاعلی (ع)» و به منظور مقابله با منافقین در منطقه اسلام آباد و کرند غرب آغاز شد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه به نقل از کارنامه توصیفی عملیاتهای هشت سال دفاع مقدس، منافقین خوشحال از پیروزیهای مقدماتی و در یک اقدام عجولانه و ناپخته به شکل ستونی از جاده اسلامآباد، راه کرمانشاه را در پیش میگیرند و به زعم باطل خود در مسیر حرکت به سمت تهران، با پیوستن مردم به آنها میخواستند گردانها و تیپهای جدیدی از مردم تشکیل دهند و هر یک از منافقین فرماندهی آنها را ب
بررسی حوادث نیمه اول سال 1367 در رابطه با جنگ ایران وعراق به خوبی نشان میدهد که از نظر نظامی، دشمن با حمایتهای مستقیم و غیرمستقیم وهمه جانبه، توان قابل ملاحظهای یافته و در مقابل محاصره اقتصادی ونظامی موجب کاهش نسبی توان نظامی ایران گردید. به گزارش سرویس «فرهنگ و حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در چنین شرایطی با دخالت آمریکا در جنگ و سرنگونی هواپیمای مسافربری ایرانی در اوایل تیرماه سال 67 تهاجم دشمن آغاز شد و در کمتر از سه ماه تمام مناطق تصرف شده توسط ایران را باز پس گرفت. فعل وانفعالات نظامی نهایتا موجب اقدام شجاعانه و تدبیر حکیمانه رهبر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) مبنی بر
پرونده هشت سال دفاع مقدس در بعد سخت افزاری آن با شکست منافقان در عملیات مرصاد بسته شد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، این نبرد که به نحوی میتوان آن را نهروان ایران نامید، در روزهای آغازین مردادماه سال 67 در گرفت و با شکست سنگین نیروهای مسعود رجوی پایان یافت. بحث اصلی اینجاست که شکست منافقین در عملیات مرصاد که فروغ جاویدان نامیده میشد چه دستاوردها و بازتابهایی در داخل و خارج از کشور از خود برجای گذاشت. نکته حائز اهمیت مقطع حمله این گروهک بود. در فاصله پذیرش قطعنامه 598 توسط ،توسط حضرت خمینی (ره) که ایشان از آن به عنوان نوشیدن جام زهر نام بردند، تا حالت قطعیت یافتن آن،
روز دوشنبه 27/4/1367، عقربههای ساعت، 2 بعدازظهر را نشان میداد که گوینده اخبار صدای جمهوری اسلامی ایران، در رأس خبرهای خود، خبری به این مضمون را قرائت کرد: جمهوری اسلامی ایران طی پیامی به دبیرکل سازمان ملل، ضمن قدردانی از اقدامات وی اعلام کرد، در جهت استقرار امنیت، قطعنامه 598 را رسما پذیرفته است.
روز دوشنبه 27/4/1367، عقربههای ساعت، 2 بعدازظهر را نشان میداد که گوینده اخبار صدای جمهوری اسلامی ایران، در رأس خبرهای خود، خبری به این مضمون را قرائت کرد: جمهوری اسلامی ایران طی پیامی به دبیرکل سازمان ملل، ضمن قدردانی از اقدامات وی اعلام کرد، در جهت استقرار امنیت، قطعنامه 598 را رسما پذیرفته است.
اشاره:
سلاحهای شیمیایی از جمله سلاحهای غیر متعارفی است که عراق علی رغم ممنوعیت قانونی، بیشترین استفاده را از آنها کرد. استفاده از این سلاح ها در جنگ خسارات جبران ناپذیری را به نیروهای طرف مقابل وارد میکند و توان نظامی آن را به شدت کاهش میدهد.
در اثر به کارگیری این سلاح، افزون بر این که تعداد زیادی از نیروهای دشمن قابلیت عملیاتی خود رااز دست میدهند، مجبور به ترک منطقه جنگی میشوند و بخش قابل توجهی از امکانات پشت جبهه نیز برای درمان مصدومان این سلاحها به کار گرفته میشود. این سلاحها هم چنین، اثرات روانی قابل توجهی را نیز وارد میآورند.
در طول جنگ هشت ساله، تو